ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΑΝΩ ΚΑΤΩ

 

ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΑΝΩ ΚΑΤΩ με τα πόδια φυσικά αφού η πολυκατοικία είναι παλιά και ανσανσέρ δεν έχουμε. Ένας χαμούλης σήμερα το πρωί έγινε στην πολυκατοικία. Να τρέξω στο «δράμι» για φρέσκο ψωμί - να τρέξω στο «super market» για κιμά και να τρέχω στις σκάλες πάνω κάτω και να έχω λαχανιάσει και να μου έχει βγει η γλώσσα έξω γιατί καπνίζω το αγόρι και ως γνωστόν οι καπνιστές δεν μπορούν να τρέξουν. Πάνε τα σπίτια του τρίτου. Τα πήραν άλλοι. Περιμένουμε να τους καλοδεχτούμε. Αλλά; Έπρεπε να γίνουν κάποιες μεταφορές. Το γραφείο μου το ένα πάει το έκανα κομμάτια επειδή μου δώσανε άλλο {vintage κατάσταση} αλλά πολύ μου αρέσει και χίλια δυο πράγματα που πρέπει να τα τακτοποιήσουμε γιατί μας τα δώσανε οι χριστιανοί και πολύ τους ευχαριστούμε. Και να κατεβαίνω εγώ με τα κομμάτια του γραφείου να κατεβαίνουν και οι μεταφορείς με το ψυγείο. Ψυχολογικό πέρα δώθε θα το έλεγα εγώ. Και το κερασάκι στην τούρτα; Ήρθε και η καθαρίστρια την πιο ακατάλληλη στιγμή που δεν μπορούσε ούτε άλλη ώρα ούτε αύριο που θα έχουν όλα τακτοποιηθεί. Και να κοιτάζω και το ρολόι και να με λούζει κρύος ιδρώτας γιατί στις 11 είχα ραντεβού για καφέ με τη φίλη μου τη Θεοχαρίστη. Να σφουγγαρίσω και το σπίτι. Να ξανα – κάνω μπάνιο. Να τα προλάβω όλα. Και ευτυχώς τα πρόλαβα. Μέχρι και tik tok γύρισα.  Όλα καλά όλα ανθηρά που έλεγε και ο παππούς μου!