ΝΙΚΗ ΜΟΥΣΟΥΛΗ - ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

 «Μια φορά υπήρχε ένα κορίτσι που λάτρευε τα βιβλία, τη μουσική και τα ταξίδια. Κάποια στιγμή ανακάλυψε έναν μαγικό κόσμο στον οποίο υπήρχαν όσα αγαπούσε. Αυτός ήταν ο κόσμος της συγγραφής.

Δειλά - δειλά άρχισε να γράφει τις ιστορίες της. Ιστορίες που θα ομόρφαιναν τις ψυχές μέσα από 121 λέξεις. «Έφευγαν» από την ψυχή της για να «συναντήσουν» τις καρδιές των αναγνωστών.»

Αυτές είναι οι ιστορίες της! 

Ο μηχανικός: Η έμπνευση για αυτό το διήγημα ήρθε έπειτα από τις καραντίνες από μια επίσκεψη στο συνεργείο

Μια έκπληξη αλλιώτικη: Η έμπνευση ήρθε ένα βροχερό απόγευμα σκεπτόμενη το πόσο εύκολα όσα θεωρείς δεδομένα μπορούν να εξανεμιστούν (επίσης είχα νεύρα, εξού και η κατάληξη της ιστορίας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)

Το πλάσμα: Είναι η αρχή μιας ιστορίας με ένα κάπως απότομο κλείσιμο το οποίο – θέλω να πιστεύω – ότι θα ζωντανέψει μέσα στο μυαλό του εκάστοτε αναγνώστη

Ηλιαχτίδες ζωής: Είχα διαβάσει ένα άρθρο όπου είχαν ενώσει, πειραματικά, ένα ορφανοτροφείο κι ένα γηροκομείο. Το αποτέλεσμα για το πείραμα ήταν χαρούμενοι άνθρωποι, ενώ για την έμπνευση μου το συγκεκριμένο διήγημα

Ο καπετάν Θαλασσοδαρμένος: Ήταν διήγημα για έναν διαγωνισμό που είχε κάνει η λογοτεχνική σελίδα 121 words με το περιοδικό δρόμου Σχεδία όπου μέσα στο διήγημα θα έπρεπε να εμπεριέχετε η λέξη «σχεδία» (για την ιστορία το διήγημα δεν προκρίθηκε ποτέ)

Το κουτί της ηρεμίας: Η έμπνευση για αυτό το διήγημα είχε έρθει κατά τη διάρκεια ενός ξεσκαρταρίσματος της αποθήκης

Don’t worry, be happy: Άλλο ένα κείμενο διαγωνιστικής μορφής, ο διαγωνισμός λεγόταν «γράμμα στον νεότερο εαυτό μου», το συγκεκριμένο διήγημα μου ήρθε αυτόματα.    

Το θαύμα των Χριστουγέννων: Είναι εμπνευσμένο από εκείνες τις μικρές στιγμές μες στις γιορτές όπου η πίστη στα θαύματα γιγαντώνετε

Απαγορεύεται ο έρωτας: Μέσα στις τόσες απαγορεύσεις σκέφτηκα πώς θα μπορούσε να υπάρξει κάποια στιγμή και μια τέτοια απαγόρευση. Γύρω λοιπόν από αυτή τη σκέψη έπλασα την υπόλοιπη ιστορία (bonus πληροφορία: υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να υπάρξει συνέχεια)

Love & νιάου: Η αγάπη μου για τις γάτες οδήγησε την πένα μου σε αυτό το διήγημα

Τα γοβάκια: Η έμπνευση ήρθε από την παρατήρηση ότι πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να «χωρέσουν» τον εαυτό τους τα πρέπει του κόσμου

Γαλήνεμα: Οι λάμψεις που εμφανίζονται στο διήγημα αυτό υπήρχαν σε κάποιο video clip που είχα δει, από εκεί εμπνεύστηκα όλη την ιστορία

Ο καθρέπτης: «Θα άντεχες να δεις την ψυχή αντί για το είδωλο σου στον καθρέπτη;» αυτή η φράση ήταν η έμπνευση για το συγκεκριμένο διήγημα

Ρουτίνα ηρεμίας: Είναι εμπνευσμένο από όλα εκείνα τα μικρά – ενίοτε και ασήμαντα, που συμβαίνουν μες στη μέρα και κάνουν την ψυχή να γαληνεύει

Φινάλε: Ομολογώ πώς αυτό το διήγημα δεν ήταν το τελευταίο που έγραψα, είναι όμως το μοναδικό στο οποίο είμαι 100% εγώ, χωρίς να κρύβομαι πίσω από μυθιστορηματικές καταστάσεις.

 

Σημείωση1: Σχεδόν σε όλα τα διηγήματα τη σπίθα που προυπήρχε μέσα μου συνήθως ξυπνούσαν οι λογοτεχνικοί διαγωνισμοί που κάθε τόσο διοργάνωνε το 121 words, οπότε αυτό το βιβλίο πραγματικά τους το χρωστάω

Σημείωση2: Το εξώφυλλο δεν είναι πίνακας, όπως πολλοί με ρωτάνε, είναι φωτογραφία. Λήψη ενός πολύ αγαπημένου μου φίλου όπου όταν την ανέβασε την είδα, την ερωτεύτηκα, του τη ζήτησα, μου τη χάρισε και θα τον ευχαριστώ πάντα για αυτό το δώρο

 xxx
Νίκη