ΘΑ ΦΥΓΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ

Τραγουδούσε η Κωνσταντίνα στα νάιντις και η πίστα του Διογένη στη Συγγρού έπαιρνε φωτιά. Ταξίδι στο Κάιρο, λοιπόν. Καμία σχέση όμως. Σιγά μην τρέχω πασχαλιάτικα στα δάση, στα λιβάδια και στα βουνά. Δεν έχω καμία όρεξη να πάω στο Κάιρο. Έχω όμως μεγάλη όρεξη να δω τους φίλους μου από κοντά. Να τα πούμε. Να τα πιούμε. Να γελάσουμε. Την Κυριακή των Βαΐων πρωί και απόγευμα ήμουνα στην εκκλησία. Άναψα τρία κεριά όπως κάνω πάντα. Ένα για την μητέρα μου, ένα για τον πατέρα μου και ένα για τα αδέρφια μου. Μεγάλη Δευτέρα δεν θυμάμαι τι έκανα. Μεγάλη Τρίτη πρωί ήμουν στο Βιβλιοπωλείο Χαρτόπολις και υπέγραφα τα βιβλία μου. Εκεί ήτανε και η Λιάνα με την οποία μετά πήγαμε και φάγαμε στο Ζυμάρι στην Πανόρμου. Ωραίο μαγαζί. Το απόγευμα μας βρήκε όλους μαζί στο γνωστό μας στέκι στο Κασετόφωνο στην Αγίου Δημητρίου στον αριθμό 166 στον Πειραιά. Εκεί περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Ξεκινήσαμε με ωραίους μυρωδάτους καφέδες και στη συνέχεια ήρθανε και οι παγωμένες μπύρες με τους εκλεκτούς μεζέδες. Καθίσαμε μέχρι αργά το βράδυ. Ε, και τι να κάνω. Μικρό παιδί είμαι. Μεγάλη Τετάρτη είπα να ξεκουράσω το κορμάκι μου. Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!