Σε ένα αεροπλάνο βρισκόμασταν
επιβάτες. Εγώ και η μητέρα μου. Το σιδερένιο πουλί αρνιόταν για κάποιο λόγο να
απογειωθεί. Πέσαμε μέσα στη θάλασσα. Άρχισαν να μπαίνουν νερά. Ο αεροσυνοδός –
μεγάλη σύμπτωση – κι αυτός από Νίκαια, προσπαθούσε να μας καθησυχάσει. Μετά το
αεροπλάνο απογειώθηκε. Θα πηγαίναμε στην όμορφη Θεσσαλονίκη να συναντήσουμε τον
αδερφό μου που είναι Ψυχίατρος. Άντε τώρα να βγάλω άκρη…
φωτογραφία Μαρία Γεωργαντά
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου