ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΔΕΡΦΗ

-        Πάμε μαζί, της είπα, βαριέμαι να πάω μόνος μου. Και φυσικά δεν μου χάλασε χατίρι. Περπατήσαμε μέχρι την πλατεία του Αγίου Νικολάου. Ο σταθμός  μετρό ακόμα δεν έχει ανοίξει. Το περιμένουμε με αγωνία. Θα φτάνουμε στο κέντρο σε μισή ώρα! Μπήκαμε στο τρόλεϊ, ευτυχώς βρήκαμε κάθισμα, και ξεκινήσαμε. Είχε πάρα πολύ κίνηση στους δρόμους. Η ζέστη ήταν αφόρητη. Όταν φτάσαμε στην πλατεία Ομονοίας μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Πόσο όμορφη τη φτιάξανε! Πήγαμε σε μια δουλειά και δουλειά δεν κάναμε. Δεν πειράζει. Πήγαμε στον κύριο Γιώργο για φωτοτυπίες. Πάντα με το χαμόγελο ο κύριος Γιώργος. Χρόνια πελάτης του εγώ. Στη συνέχεια ανταλλάξαμε χαρτονομίσματα από άλλες χώρες που είχε επισκεφθεί η αδερφή μου. Βγάλαμε φωτογραφίες μπροστά στο σιντριβάνι σαν τουρίστες και επειδή διψάσαμε καθίσαμε στου Βενέτη για παγωμένο φρέντο. Η επιστροφή; Μεγάλη ταλαιπωρία. Θα σας την πω άλλη φορά. Καλημέρα!