Δεν ήταν ακατόρθωτο τελικά. Ήταν
να το πάρω απόφαση. Δευτέρα του Πάσχα ξεκίνησα το περπάτημα. Κάθε απόγευμα. Δυο
με τρείς ώρες. Και λιγότερο φαγητό. Και πιο πολύ νερό. Άφθονο νερό και πράσινο
τσάι. Και φρούτα. Ανανάς, φράουλα και ακτινίδιο. Φυσικά και με την πολύτιμη
βοήθεια της φίλης μου Δήμητρας Παναρίτη που με έβαλε σε αυτό το τριπάκι. Χθες,
λοιπόν, είχα πάει με τη μαμά για ψώνια στα μαγαζιά. Στην επιστροφή για το σπίτι
μου λέει: - Μπες σε αυτό το φαρμακείο και ανέβα στη ζυγαριά. Και πάρε και ένα
κουτί Depon. Και ανέβηκα στη ζυγαριά. Και
είδα τα αποτελέσματα. Το νούμερο 120 ανήκει πια στο παρελθόν. Όλα αλλάζουν. Αρκεί
να το θέλεις.
...είναι το προσωπικό μου blog και ονειρεύεται να κατακτήσει την καρδιά και του πιο απαιτητικού αναγνώστη. Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης
Τρίτη 19 Μαΐου 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Έχετε λίγο χρόνο για καφεδάκι; Πολύ ευχαρίστως να πιούμε ένα καφέ παρέα. Όπως λέω και στο βιβλίο: "Ένας καφές ολάκερη η ζωή μας. ...
-
Πως τα πέρασες στο φεστιβάλ βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως; Ήταν η δεύτερη έκθεση όπου συμμετείχα ως συγγραφέας. Πέρσι με τη «Μαρίτσα» (εκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου