Ψέματα,
ψέματα και πάλι ψέματα...
Το
πρώτο μεγάλο ψέμα ήταν ότι κέρδισα το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό διηγήματος
του περιοδικού Ταχυδρόμος. Ήξεραν γιατί με αποκαλούσαν Βαρόνο Μινχάουζεν στην
οικογένειά μου.
Όταν ήμουν στη δραματική σχολή, έφυγα ταξίδι του Αγίου
Βαλεντίνου στη Ρώμη, επειδή ήμουν «και καλά» ερωτευμένος. Όλοι ήξεραν ότι είμαι σ’ εκπαιδευτική
εκδρομή. Στο γυρισμό φρόντισα να έχω μαζί μου αποδεικτικά στοιχεία για τα μάτια
του κόσμου.
Είπα ψέματα ότι προβιβάστηκα με
επιτυχία στη Γ΄ Γυμνασίου ενώ είχα μείνει στα Μαθηματικά, τη Φυσική, τη Χημεία
και άλλα τρία μαθήματα.
Στον παπά που μ’ εξομολογούσε πριν τη
Μ. Εβδομάδα είχα πει ότι είμαι ακόμα παρθένος, ενώ είχα πατήσει ήδη τα είκοσί
μου χρόνια.
Όταν πήρα το πτυχίο μου απ’ τη
δραματική σχολή και με ρωτούσαν τη βαθμολογία, τους έλεγα ότι αρίστευσα, ενώ το
πήρα με 6,3.
Είπα ψέματα στον οφθαλμίατρο ότι δεν
βγάζω τα γράμματα και αδυνατώ να διαβάσω.
Ήθελα απλά να φορέσω γυαλιά για ν’ αλλάξω look.
Ακόμα ένα μεγάλο ψέμα ξεφούρνισα στη
Γ’ δημοτικού. Είπα στη μάνα μου ότι η
δασκάλα ζήτησε να αγοράσουμε όλες τις φιγούρες του Καραγκιόζη, κάτι που το
έβγαλα απ’ το μυαλό μου, γιατί απλά ήθελα να κάνω συλλογή και να δίνω
παραστάσεις. Την επόμενη μέρα η μητέρα
μου ήρθε στο σχολείο και βρήκε τη δασκάλα, η οποία της είπε την αλήθεια κι
έγινα ρεζίλι.
Ήταν ψέματα ότι η κυρία στο
φροντιστήριο των Αγγλικών ήταν έγκυος και πλησίαζε στο μήνα της. Ήθελα απλά να κάνω κοπάνες.
Ένα αθώο μικρό κι ασήμαντο ψεματάκι
που είπα, ήταν ότι είχα ανεβάσει πυρετό και θα ήταν προτιμότερο να μείνω στο
κρεβάτι για λίγες μέρες και ν’ απουσιάσω απ’ το σχολείο και το φροντιστήριο:
ειδικά απ’ αυτό. Άλλωστε με βάση τα
λεγόμενά μου, η κυρία μου θα ‘πρεπε να είχε ήδη γεννήσει.
Ποτέ δεν είχα πόνους στη μέση και στα
γόνατα. Το έλεγα επίτηδες στον καθηγητή
μου, για ν’ αποφύγω να φορέσω φόρμα στο μάθημα της γυμναστικής. Πόσο ζήλευα τα κορίτσια όταν είχαν περίοδο!
Ένα αρκετά ευρηματικό ψέμα είπα στο
δάσκαλο του ωδείου, προς αποφυγήν των μαθημάτων τραγουδιού και αρμονίας: «Πάσχω
από οξεία αμυγδαλίτιδα και πρέπει να κάνω εγχείρηση στα κρεατάκια».
Ποτέ δεν είμαι πιστός σε μία
σχέση. Δηλώνω μονογαμικός για να μη
χαρακτηριστώ αρνητικά.
Τα περιοδικά με τις τσόντες στο
συρτάρι δεν ήταν κανενός συμμαθητή μου,
όπως ισχυρίστηκα, αλλά δικά μου.
Συγνώμη μαμά για τα χρήματα που δεν
πήγαν ποτέ στο λογαριασμό του κινητού, αλλά στην αγορά αμέτρητων αγαπημένων
cd…. βιβλίων…dvd κ.τ.λ.
Συγνώμη μπαμπά
που, σχεδόν σε καθημερινή βάση, είμαι η αιτία που αδειάζουν απ’ την κωλότσεπή
σου τα κέρματα και μετά κάνω τον Κινέζο.
Είπα ψέματα στη γειτόνισσα (το πρακτορείο Ρόιτερ της
γειτονιάς), ότι η Στέλλα είναι η αρραβωνιαστικιά μου. Ήξερα πως θα το διαδώσει σ’ όλη τη
γειτονιά. Την επομένη ήμουν το πρόσωπο
της ημέρας και οι «paparazzi» μου την είχανε στημένη έξω απ’ το
σπίτι μου.
Είχα ζητήσει προκαταβολή απ’ το καφέ που δούλευα για να
πληρώσω τις δόσεις της πιστωτικής μου κάρτας και των στεγαστικών δανείων που
δεν έχω, για να φύγω τριήμερο στη Σαντορίνη με τον κολλητό μου.
Έλεγα στον Ψυχίατρο στο στρατό, ότι είμαι φουλ στα ψυχολογικά
προβλήματα κι ότι έχω όλο και πιο συχνά τάσεις αυτοκτονίας. Έτσι δεν έπιασα ποτέ μου όπλο. World Peace!
ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου