Μαρία Τζιρίτα… Mε το χέρι στο Ευαγγέλιο

Τι ευχήθηκες μόλις άλλαξε ο χρόνος;

Η χρονιά που έρχεται να είναι καλύτερη από την προηγούμενη!

Τι θέλεις να πάρει το 2015 (να φύγει και να μη ξανάρθει);

Θανάτους, αρρώστιες, στεναχώριες…

Αν η ζωή σου γινόταν βιβλίο θα είχε τον τίτλο:

Χριστίνα (η κόρη μου)

Οι δικοί μου άνθρωποι μου λένε…

Πως το χαμόγελο και η αισιοδοξία μου είναι αυτά που εκτιμούν σε μένα!

Στους δικούς μου ανθρώπους λέω…

Να ακολουθούν την καρδιά τους για να είναι ευτυχισμένοι. Να μη συμβιβάζονται!

Ποια η διαφορά ανάμεσα στη ζήλια και στην κακία;

Η ζήλια προκύπτει από συναίσθημα, η κακία από χαρακτήρα!

Το αύριο είναι καλύτερο απ’ το χθες;

Πότε ναι, πότε όχι. Όλοι όμως ευχόμαστε κι ελπίζουμε να είναι, αλλιώς θα αυτοκτονούσαμε!

Τα πιο δυνατά μου σημεία πιστεύω ότι είναι…

Η πίστη μου στον Άνθρωπο και τις δυνατότητες του, η θετική μου ενέργεια και η αισιοδοξία μου.

Φτάνεις στον «Αμήν» κάθε φορά που…

Γυρίζω σπίτι και βρίσκω τα ρούχα της κόρης μου πεταμένα ολούθε!

Τα αγαπημένα μου βιβλία είναι…

Ο Μικρός Πρίγκιπας και η Βίβλος.

Όταν έχω ελεύθερο χρόνο…

Πλέκω, μαγειρεύω, σερφάρω στο ίντερνετ και βλέπω τηλεόραση.

Ακούω μουσική κάθε φορά που…

Κάθε φορά που οδηγώ και κάθε φορά που γράφω! Και κάθε φορά που χορεύω φυσικά!

Σκέφτομαι αρνητικά μόνο όταν…

Ποτέ μα ποτέ!

Τα χειρότερα ελαττώματα μου είναι:

Η τεμπελιά μου! Μόνο αυτή! Κατά τ’άλλα είμαι πολύ καλό παιδί!

Η τέχνη περνάει κρίση;

Η κρίση είναι οικονομική. Αν επηρεάζει τον καλλιτέχνη και τον αφήνει πίσω στο έργο του για ψυχολογικούς λόγους, τότε ναι, θα μπορούσαμε να βγάλουμε αυτό το συμπέρασμα. Εγώ όμως τα διαχωρίζω. Η τέχνη μπορεί να επηρεαστεί από εξωτερικούς παράγοντας, αλλά ποτέ να εκλείψει. Ίσως και το αντίθετο πολλές φορές. Η κρίση γεννάει την τέχνη ως μέσω έκφρασης απογοητευμένων ανθρώπων με δυνατά συναισθήματα.

Η οικονομική κρίση είναι μόδα;

Είναι μια πραγματικότητα που έφερε πολλά δεινά στην καθημερινότητα μας, αλλά πολλά καλά στην ψυχή μας.

Ο έρωτας είναι ακόμα ζωντανός;

Ο έρωτας είναι η ζωή, αυτή καθ’αυτή. Είναι σα να ρωτάμε αν ζει η ζωή…

Υπάρχει αληθινή αγάπη;

Υπάρχουν αληθινοί άνθρωποι, γνήσιοι, καθαροί, που αγαπούν με την ψυχή τους. Ναι, υπάρχουν…

Αγαπημένο παραμύθι;

Ο Μικρός Πρίγκιπας φυσικά!

Το μεγαλύτερο απωθημένο;

Δεν θα το έλεγα απωθημένο, θα το έλεγα όνειρο που περιμένω και λαχταράω να πραγματοποιηθεί. Να ζω στην εξοχή σε φάρμα με πολλά ζώα…

Το χειρότερο που σου έχουν κάνει;

Με έχουν κατηγορήσει για κάτι που δεν έχω κάνει. Φρικτό συναίσθημα…

Συνήθως συχνάζεις…

Στο Χολαργό, την παλιά μου γειτονιά, με τις  - εδώ και άπειρα χρόνια - φίλες μου, κάθε Σάββατο για καφέ και φαγητό ανελλιπώς!

Σινεμά καθημερινή βράδυ ή καναπέ με dvd και pop corn;

Εξαρτάται την παρέα… Αν με ξεσηκώσουν θα βγω για σινεμά και καθημερινή, αλλά κι ο καναπές μου μια χαρά είναι!

Clubbing η για φαγητό με φίλους; 

Στην ηλικία μου;;; Για φαγητό φυσικά, άντε και καμιά ντίσκο να θυμηθούμε τα παλιά!

Η μουσική που σε ταξιδεύει είναι…

Η κλασσική μουσική ή  instrumental απαλή μουσική με πιάνο.

Θα σταματούσες το χρόνο μόνο όταν…

Ένιωθα την απόλυτη ευτυχία… Είναι και οι στιγμές που το έχω ευχηθεί άλλωστε!

Το μήνυμα αισιοδοξίας είναι:

Ζήσε την κάθε σου μέρα σα να είναι η τελευταία! Κάποια μέρα θα έχεις δίκιο…

Ένα ποίημα ή ένα τραγούδι για το τέλος…

Α! τι ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα,
αν είναι νάρθει θε ναρθεί, δίχως να νοιώσεις από πού,
και πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβημένα
θε να σου κλείσει απαλά με τ' άσπρα χέρια της τα δυο
τα μάτια που κουράστηκαν τους δρόμους να κοιτάνε'
κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: "ποια είμαι εγώ;"
απ' της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι.

Δεν ωφελεί να καρτεράς! Αν είναι νάρθει, θε ναρθει'
κλειστά όλα νάναι, αντίκρυ σου να στέκεται θα δεις ορθή
κι ανοίγοντας τα χέρια της πρώτη θα σ' αγκαλιάσει.

Ειδέ, κι αν είναι ολόφωτο το σπίτι για να την δεχτείς
κι έτσι ως την δεις τρέξεις σ' αυτήν κι εμπρός στα πόδια της συρθείς,
αν είναι νάρθει θε ναρθει, αλλιώς θα προσπεράσει.

Κώστα Ουράνης (Λατρεμένος!)