…και το φιλόξενο σπίτι της φίλης
μου της Κυριακής είναι και βρίσκεται μια ανάσα από την επιβλητική εκκλησία του
Αγίου Ιωάννη Ρέντη. Ναι, πολύ σωστά μάντεψες, άλλαξα γειτονιά γιατί έτσι θέλω. Πολλά
τα θέλω: να πάρω τον αέρα μου, να έχω άλλη θέα, να περπατήσω σε καινούριους
δρόμους, να μοιραστώ εμπειρίες και να ζήσω καινούριες στιγμές που θα μείνουν
χαραγμένες στην καρδιά μου…
Η Νίκαια δεν είναι μακριά. Το
λεωφορείο όταν πάρει την απόφαση να κάνει την εμφάνισή του με πηγαίνει σφαίρα
σε δέκα λεπτά. Η στάση είναι κοντά στο σπίτι μου. Το δωμάτιό μου είναι εκεί και
το γραφείο μου επίσης, δεν θα πάθουν τίποτα χωρίς εμένα. Η δικοί μου επίσης δεν
θα πάθουν τίποτα τραγικό ξέρουν πόσο πολύ τους σκέφτομαι και τους αγαπάω…
Ο Ρέντης είναι μια πανέμορφη
πόλη, φρόντισε ο Δήμαρχος γι’ αυτό. Οι πλατείες είναι γεμάτες ζωή, παντού
κυριαρχεί το πράσινο και τις νύχτες οι δρόμοι είναι φωταγωγημένοι. Έχει καταστήματα,
και φαρμακεία, τα πάντα έχει. Η Πειραιώς είναι δίπλα με τα εμπορικά της. Βρίσκεις
ότι θες όποτε το θες…
Οι αλλαγές μικρές ή μεγάλες δεν
έχει σημασία πάντα κάνουνε καλό. Ο αέρας, το περιβάλλον, οι άνθρωποι. Στους γείτονές
μου αποκλείεται να λείψω. Φρόντισα όλες οι κολώνες να έχουνε επάνω κολλημένη
την αφίσα μου…
Και το καλοκαίρι πλησιάζει στο
τέλος του…
Αχ και δεν με νοιάζει.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου