Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Αντίο facebook! Δεν σ’ αγάπησα ποτέ…

Δεν σε αγάπησα! Αυτή είναι η αλήθεια! Καθόμουνα μαζί σου επειδή σε λυπόμουν. Φτάνει πια. Κουράστηκα! Αχ! Σε παρακαλώ μη μου το κάνεις αυτό. Δεν υπάρχει λόγος να με παρακαλάς. Μη πέφτεις στα γόνατα… να χαρείς. Γιατί πέφτεις τόσο χαμηλά; Τα πάντα κάποια στιγμή τελειώνουν. Ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο, το λέει και το τραγούδι. Στο είχα πει πως αργά ή γρήγορα θα χωρίζαμε. Τι να με κάνεις εμένα; Πάω σφαίρα στα 33 και οι κοιλιακοί μου έχουν εξαφανιστεί από καιρό. Ναι, ok, έχω χιούμορ, σ’ ευχαριστώ, αλλά δεν πάει άλλο…
Κι έπειτα; τόσους θαυμαστές έχεις. Δεν είναι εκατό, ούτε χιλιάδες, είναι εκατομμύρια! Ψάξε και βρες αυτό που σου ταιριάζει. Αυτόν ή αυτή που θα σε κάνει ευτυχισμένο. Δεν λέω, καλά περάσαμε, και τα τραγούδια μας ακούσαμε και τα ταξίδια μας κάναμε. Τίποτα δεν μας έλειψε. Ξέρεις όμως, ο έρωτας είναι ένα μπαλόνι που ξεφουσκώνει. Και το δικό μας έχει αδειάσει από καιρό. Κι εγώ έχω αδειάσει. Δεν έχω τίποτα άλλο να σου δώσω. Αλήθεια σου λέω…
Μη κλαίς σε παρακαλώ, με φέρνεις σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν καταλαβαίνεις ή δεν θες να καταλάβεις; Αποκλείεται, γιατί είσαι πολύ πιο έξυπνο από μένα. Τι άρνηση είναι αυτή να δεις τα πράγματα κατάματα; Μπορείς παιδί μου να μη κάνεις σαν υστερικό; Μας ακούει όλη η γειτονιά! Έλα εδώ! Που πας; Να πέσεις απ’ το μπαλκόνι; Πέσε! Αν σου βαστάει πέσε να δούμε τι θα καταλάβεις… ένα να ξέρεις, εγώ στα νοσοκομεία δεν θα σε τρέχω!
Τώρα φεύγω! Ναι, τώρα αυτή τη στιγμή! Φύγε από μπροστά μου σε παρακαλώ… φύγε και μη μου κλείνεις τη πόρτα… θα σε χτυπήσω αν συνεχίσεις το ίδιο βιολί… ξέρεις ότι έχω βαρύ χέρι… μια τελευταία αγκαλιά; Αν είναι η τελευταία εντάξει τότε την αξίζεις. Α! Θα αλλάξω και κινητό. Απλά σε ενημερώνω…

Μ’ αγαπάς είπες; Το ξέρω…
Όμως εγώ δεν σ’ αγαπώ.-


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου