Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Όμορφες Μέρες…



Στην πραγματικότητα τίποτα δεν πάει καλά. Ή σχεδόν τίποτα. Αλλά η αισιοδοξία έρχεται πρώτη στο top ten μου. Οπότε λέω: δεν βαριέσαι και συνεχίζω. Ο ήλιος συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στην καθημερινότητά μας. Και πολύ καλά κάνει. Αυτόν θέλουμε, αυτόν εμπιστευόμαστε που λέει κι η διαφήμιση. Βροχούλες και συννεφάκια ακόμα κάνουν πρόβες και περιμένουν και καλά θα κάνουν να περιμένουν για πολύ ακόμα. Δελτίο καιρού τέλος για σήμερα. Περνάω στα ευχάριστα νέα: Η μαμά βρήκε δουλειά. Η αγαπημένη της. Baby-sitting. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Σε ολόκληρο τον πλανήτη δεν υπάρχει πιο έμπειρη από τη μητέρα μου. Γέννησε έξι παιδιά και τα μεγάλωσε με πολύ φροντίδα και αγάπη. Αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν και φέρανε στον κόσμο άλλα παιδιά. Τα μεγάλωσε κι αυτά. Τέτοιο βιογραφικό δεν έχει καμιά στο υπογράφω. Η μαμά αναγκάζεται να δουλεύει γιατί παίρνει σύνταξη του κώλου. Στην Ελλάδα όλες οι συντάξεις είναι του κώλου. Μόνο οι μισθοί των Πολιτικών είναι οκ. Ας τους βάλουνε εκεί που ξέρουν λοιπόν. Δώσαμε μουσική παράσταση στην όμορφη Πλάκα βράδυ Σαββάτου με τη φίλη μου Φιόρη Αναστασία Μεταλληνού και περάσαμε πολύ ωραία. Στο πιάνο ο μοναδικός Γιώργος Παπουτσής. Ήρθανε πολλοί φίλοι μου που με τίμησαν με την παρουσία τους και το θερμό χειροκρότημά τους. Ας τους έχει ο Θεός καλά! Η ίδια παράσταση θα επαναληφθεί αυτή τη Κυριακή στις 20:30 στο  Cabaret Voltaire στο Μεταξουργείο. Ένα όμορφο πρωινό βρεθήκαμε στο Delite στη Γλυφάδα και υπέγραφα το πρώτο μου βιβλίο. Γνώρισα συμπαθητικά άτομα. Ήπιαμε καφέδες και φάγαμε σπιτική μακαρονάδα. Γλύψαμε και το πιάτο! Ο Ερμής (το κουταβάκι μου) είναι ο πιο ευτυχισμένος απ’ όλους. Τρώει, κοιμάται, παίζει, μια χαρά. Τι ανάγκη έχει; Ήρθε και η θεά Ντίνα και μας ανακαίνισε το σπίτι. Το έκανε πιο χειμωνιάτικο. Ακόμα πιο ζεστό. Ακόμα πιο φιλόξενο. Ανοιχτό για φίλους μόνο. Όση φαντασία και να έχεις αν δεν βάλει γυναίκα το χεράκι της δεν γίνεται τίποτα. Συμφωνείς; Έρχονται και τα γενέθλιά μου αλλά αποφάσισα να κάνω την πάπια. Το νούμερο 32 δεν μου λέει απολύτως τίποτα. Το 30 έλεγε πολλά και το 40 αργεί ακόμα. Άφησα και κάτι για το τέλος: Φτάσανε στα μεγάλα αυτιά μου διάφορα. Δεν έδωσα καμία σημασία. Πως θα ήτανε η ζωή μας χωρίς Ρουφιάνους; Κομπλεξικούς; Κακιασμένους;  Ασήμαντους ανθρώπους που δεν έχουν με τι ν’ ασχοληθούν; Όσο ζεις μαθαίνεις. Να’ τανε η ζήλια ψώρα θα γέμιζε όλη η χώρα.

Bye!   
                                           



Delite café Αρτέμιδος 1 Πλατεία Εσπερίδων Γλυφάδα

Cabaret Voltaire Μαραθώνος 30 Μεταξουργείο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΙΡΟΣ» ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 18:00 ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

  Οι Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ και ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου   Μια φορά ήταν ο κ...