Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Έχεις φάει ποτέ φυστικοβούτυρο;



Αν όχι πρέπει να το κάνεις οπωσδήποτε, αν ναι τότε με καταλαβαίνεις… χθες άνοιξα το ψυγείο της μαμάκας και είδα ένα μικρό βαζάκι να μου κλείνει πονηρά το μάτι. Αν και έμοιαζε με μουστάρδα δεν ήταν. Είπα από μέσα μου: - ακόμα μια αμαρτία δεν πειράζει. Άνοιξα το βαζάκι και αφού αφαίρεσα το προστατευτικό το έφερα κοντά στη μύτη μου… χμμμ… δεν είναι καθόλου κακό. Στη συνέχεια πήρα ένα μαχαίρι και άλειψα λίγο πάνω σε μια φέτα ψωμί. Οκ, λέω, τώρα πρέπει να το βάλω πάλι στο ψυγείο. Πρέπει; Ποιος είπε πρέπει; Έβαλα κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο και το αποτέλεσμα μπορείς να το φανταστείς και μόνος σου. Το βαζάκι άδειασε. Καπούτ. Άνοιξα πάλι το ψυγείο και τότε προς μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι υπήρχαν ακόμα δυο βαζάκια φυστικοβούτυρο. Εκείνη τη στιγμή έβαλα φρένο γιατί θυμήθηκα ότι αρχές του Ιούλη φεύγω για διακοπές και πρέπει να είμαι ένας Θεός ή έστω ημίθεος. Ένα αυτό. Το άλλο είναι ότι πλέον είμαι συγγραφέας και επειδή κυκλοφορώ πολύ δεν θα ήθελα να λένε πίσω από την πλάτη μου:- Καλέ; Πως πάχυνε έτσι αυτός; Άσε… γάματα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου