Αγαπημένο μου γραφείο

Καταρχάς σ’ ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να γίνεις δικό μου. Στο χώρο που σε τοποθέτησα να ξέρεις ότι θα είναι δικός σου και κανένας δεν θα σε ενοχλεί. Εγώ θα σε φροντίζω και θα σε καθαρίζω όποτε πιάνεις σκόνη. Τη σκόνη πρέπει να τη συνηθίσεις σιγά σιγά γιατί έχεις μαύρο χρώμα. Ναι, ναι το ξέρω ότι είναι πένθιμο αλλά είναι πολύ chic! Άμα σε έκανα άσπρο θα ήσουν ίδιο με βιτρίνα φαρμακείου. Θέλεις κάτι τέτοιο; Δεν το νομίζω. Επίσης θέλω να σου πω ότι σ’ εμένα μπορείς να λες τα πάντα. Η μαύρη δερμάτινη πολυθρόνα που θα έρθει σύντομα δεν θα κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας από σένα. Θα τα φτιάξετε αμέσως μεταξύ σας και όταν θα είστε τα δυο σας θα κάνετε πολλά γούτσου γούτσου, θα δεις… Πάνω από σένα, όπως και δεξιά σου και αριστερά υπάρχουν πάνω από 500 βιβλία. Σε παρακαλώ πολύ να μην τους μιλάς άσχημα και να μη τα πιάνεις αν δεν παίρνεις πρώτα την άδειά μου. Για να τα αγοράσω έφτυσα αίμα. Ότι θέλεις θα βάζεις μια φωνή και θα έρχομαι ή κάνε μου αναπάντητη στο κινητό. Τα βράδια θα κάνεις υπομονή γιατί με πιάνει ίστρος και γράφω με τις ώρες. Κάποια μέρα θα σε αφήσω να τα διαβάσεις. Γενικά είμαι καλός άνθρωπος και ανοιχτός να συζητήσω το οτιδήποτε. Μη μου πιάσεις πολιτική σε έσφαξα. Μη ζητήσεις μισθό, υπερωρίες και ένσημα γιατί θα το λάβω ως πολύ πετυχημένο ανέκδοτο. Στην Ελλάδα ζούμε. Ξέρεις τι θα πει Ελλάδα; Καλύτερα να μη μάθεις, θα σε πιάσει κατάθλιψη. Εδώ πρέπει να σε αφήσω γιατί το λάδι στο τηγάνι τσιτσιρίζει. Αν πεινάσεις πίνε νερό… το ψυγείο είναι πάντα άδειο!

Καλή αρχή!